"My dilemma is you" Cristiana Chiperi

Christina Evans musi przeprowadzić się wraz z rodziną z Los Angeles do Miami. Jest to dla niej wielkie przeżycie, jak i ogromna strata. Będą ją dzielić tysiące kilometrów od najlepszych przyjaciół, szkoły i znajomych. Jej dotychczas idealne życie się zmieni. Jednak nie jest tak źle jak mogłoby się wydawać. Cieszy się miłym przyjęciem ze strony rówieśników. Przypadkiem spotyka grupkę nastolatków, z którymi szybko łapie kontakt i stają się sobie bliscy. Nowi przyjaciele, szkoła i nowe miłości, to wszystko czeka na Cris oraz ciebie drogi czytelniku w Miami.

Sądzę, że większość z was czytała już takie książki. Może teraz jesteście w wieku nastoletnim, a może ten okres macie już za sobą. Zanim przejdę do kwestii tego ci mi się podobało, a co nie, to muszę zaznaczyć, że moja opinia może być chaotyczna, bo mam co do tej powieści mieszane uczucia.

Nie miałam wielkim oczekiwań, to miała być lektura, przy której będę się dobrze bawić. W tej funkcji spełnia się całkowicie. Książkę praktycznie połknęłam na raz. Fabuła jest schematyczna, całość przewidywalna, ale było to zrobione w taki sposób, że się nie nudziłam, a z zainteresowaniem śledziłam historię. Język, którym posługuje się autorka jest bardzo lekki i młodzieńczy. Większość bohaterów polubiłam, mieli oni swoje słabsze momenty, które powodowały u mnie wywracanie oczami, ale byli w porządku. Sam nowa przyjaciółka Chris to dziewczyna, która jest cicha, miła i pomocna, gdy dostaje możliwość bycia w związku, stara się to utrzymać, aby wszystko było w jak najlepszym porządku. Nash, Taylor pomagają Chris dostosować się do nowej szkoły i znajomych, ale też wspierają w trudnych chwilach. Matt z początku niezwykle mi się podobał, później ta moja sympatia do niego zmalała. Cameron to postać wykreowana na taką, abyśmy ją pokochali, to ten typ postaci, który w czytelniczkach mam wzbudzić podziw i zauroczenie. Z początku nieinteresowny dziewczyną, twardy na zewnątrz, ale skrywa coś w środku. Znane? Myślę, że każda, każdy z nas spotkał się z taką postacią. Wszystkie te osoby lubię bardziej oraz mniej, ale jest taka postać, której nie mogę znieść. Cris… dziewczyna tak mnie denerwowała, że odkładałam na chwilę książkę, żeby zaraz do niej powrócić. Jednakże tą postacią zajmę się przy recenzji drugiego tomu.

Zadaję też sobie pytanie, czy zawsze trzeba czytać książki, które mają oryginalną fabułę, których akcja porywa, a styl i język jest pełen opisów i wyrafinowania. Widzę w tej powieści wiele minusów, motywów, które są takie sobie, ale jednocześnie czytałam to z wielkim zaangażowaniem i z emocjami, byłam zła, zażenowana, wzruszona i szczęśliwa. Ciężko mi stwierdzić jednoznacznie, czy polecam, czy nie. Warto przekonać się samemu, a tymczasem zabieram się za czytanie drugiej części.
Książkę przeczytałam przy współpracy z wydawnictwem akapit-press.pl