"Prawda" Care Sanros

"Prawda" Care Santos

Uwaga opis ten może być spojlerem dla osób nieczytających pierwszej części. Pomoc Xeni staje się skuteczna i Eric zostaje uniewinniony. Może opuścić poprawczak, jednak nic nie jest w stanie oddać mu tych czterech lat spędzonych za niewinność. Wyjście z zamknięcia nie jest sprawą łatwą, gdy nie ma się gdzie i do kogo wrócić. Nastolatek zostaje pozostawiony sam sobie. Rozwijające się uczucie zostaje przekreślone przez matkę dziewczyny. Pozbawiony osoby, która była dla niego wsparciem. Jak teraz będzie wyglądać jego życie?

Na samym wstępnie zaznaczę, że będzie to recenzja bardzo pozytywna. Ci, co widzieli moją opinię o pierwszej części wiedzą, że niezmiernie mi się podobała. Książkę nadal, moim zdaniem, można uznać za krótką, bo ma 222 stron, na kartach tej powieści zamieszczona jest historia Erica, o tym, jak chłopak sobie radzi po wyjściu z poprawczaka. Sądzę, że to dobrze, że książka nie jest długa, ponieważ z czasem mogłaby przynudzać, gdyż treść nie jest bardzo wymagająca i nie posiada wielu wątków, czy też skomplikowanie zbudowanego świata.


Książka jest wyjątkowa, przez które emocje przekazuję. Życie Erica ani trochę nie jest łatwe, a powieść dostarcza czytelnikowi ogromny ładunek emocjonalny. Czytane treści oceniam, też przez pryzmat tego, jak się czułam, czy coś mnie wkurzało, cieszyło, byłam smutna, czy wesoła. Przez całą przygodę czułam współczucie, żal, smutek oraz chęć pomocy chłopakowi.

Lektura pokazuje, jak wygląda życie osób, które miały mniej lub bardziej do czynienia z przestępstwem. Zostaje przyklejona łatka do człowieka i trudno się jej pozbyć. Eric jest kryminalistą, przeszłość będzie się za nim ciągnąć. Mimo iż jest to dobry chłopak, to matka Xeni nie chce aby córka się z nim spotykała. Nastolatek zostaje pozbawiony osoby, która jest mu bliska. Dla nich jest to trudne przeżycie. Eric jest silnym chłopakiem, stara się z wszystkiego wyjść na własną rękę, gdy już nie potrafi, prosi o pomoc jednak, jest to ostateczność.

Uważam, że książkę powinien przeczytać każdy, krótka lektura, ale bardzo emocjonalna i uświadamiająca czytelnika jak wygląda życie osoby, która wychodzi na wolność. Nie miałam poczucia, że historia jest przerysowana. Zachowanie mamy Xeni jest naturalne jako rodzica, który troszczy się o córkę. Co by każdy z nas zrobił na jej miejscu? „Prawda” to walka o przetrwanie, miłość, wejście w życie na nowo, ale z trudną przeszłością.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu https://www.akapit-press.pl