"Szepty przeszłości" Milena Breś

 Miriam można uznać za zwykłą nastolatkę, ale pod jednym względem różni się od reszty, dziewczyna nie chodzi do szkoły, uczy się prywatnie. Kiedy dochodzi do awantury w klubie, matka nastolatki postanawia umieścić córkę w szpitalu psychiatrycznym. Z tego okropnego miejsca zabiera dziewczynę dziadek, ale od teraz Miriam musi zacząć chodzić do normalnej szkoły, nie będzie to dla niej łatwe, w przystosowaniu się do nowej rzeczywistości pomoże jej Piotrek.

Historia opisywana jest z perspektywy Miriam, będzie ona uczęszczać do ostatniej klasy liceum, więc z tego można wywnioskować, że nastolatka ma około osiemnastu lat. Można powiedzieć, że siedzimy w jej głowie, stąd możemy poznać jej myśli, uczucia, co jest dosyć ważne. Już w początkowej części książki przedstawiony jest nam Maciek, przyjaciel głównej bohaterki. Dziewczyna z nim rozmawia, spotyka się, ale problem polega na tym, że nikt go więcej nie widzi, oprócz niej. Ta przyjaźń to powód wielu problemów, z tego również przyczyny Miriam trafia do szpitala psychiatrycznego. Postawiona jest jej diagnoza, to schizofrenia. Dziewczyna u boku nowych przyjaciół, Piotrka i Majki stara się przezwyciężyć swoje lęki. Fabuła z pozoru jest dosyć prosta, ale sądzę, że skłania ona do głębszych przemyśleń. Miriam jest chora, nie ma przy sobie wspierającej matki oraz ojca. Przeżywa żałobę, bo jej ukochany tatuś zginął w wypadku, z mamą się nie dogaduje, bo ta ewidentnie ma problem z alkoholem. Główna bohaterka w tej trudnej sytuacji pozostawiona jest sama sobie. Dopiero jak czuje wsparcie, pomoc, oraz miłość to jej daje siłę, aby mogła walczyć. Powieść została napisana wówczas, gdy autorka miała osiemnaście lat i dodatku jest to debiut. Sądzę, że Pani Milena Breś poradziła sobie z zadaniem, ale szkoda, że nie jest to coś więcej. Historia wydaje mi się za krótka, może gdyby było to przeciągnięte o sto stron, niektóre wątki zostałyby bardziej rozwinięte. Tajemnice, które kryły się za śmiercią ojca, wywołały u mnie ciekawość, ale tak jak szybko się zaczęło, tak szybko się skończyło. Podobnie, jeśli chodzi o relacje między bohaterami, jest to bardzo urocze i młodzieńcze, ale potoczyło się to za szybko, przez co spadło u mnie poczucie realności. Bohaterów polubiłam, co sprawiło, że z większą chęcią zagłębiałam się w powieść.

Podsumowując, „Szepty przeszłości” mimo paru wad, uznaje za książkę dobrą i godną polecenia. Historia na jeden wieczór, przez swoją ilość stron, ale także przez fabułę, która ciekawi i skłania do myślenia. Napisana lekkim piórem, przez młodą osobę, ale poruszająca ważne kwestie. Polecam zapoznać się z tą powieścią młodzieży, ale także rodzicom, aby mogli poznać uczucia i myśli ze strony nastolatka, który ma problemy. 

Za książkę dziękuję wydawnictwu https://novaeres.pl/