Miasto Tęczowych Książek : Alyssa i obłęd

Alyssa i obłęd

Alyssa nadal pamięta zdarzenia które miały miejsce w Krainie Czarów i pozostawiły w jej życiu ślad. Nie jest w stanie wyjawić swojemu ukochanemu prawdy. Dziewczyna marzy o tym, by skończyć szkołę, udać się na bal i wyjechać na studia. Pragnie być u boku Jeba i nadrobić wszystkie lata. Alison powróciła do domu, staje się kochającą matką, ale nad wyraz opiekuńczą.
Nie wszystko jednak układa się tak jak każdy by chciał. Kraina Czarów jest w niebezpieczeństwie, panuje w niej chaos, a Czerwona Królowa pragnie władzy. Morpheus zjawia się w szkole dziewczyny jako brytyjski uczeń z wymiany, ma w tym cel, pragnie aby Alyssa wróciła do Krainy Czarów uratowała jego dom, który jest również jej domem.

Myślałam, że po zakończeniu pierwszego tomu, akcja nie zacznie się tak szybko, tylko będzie chwila zwolnienia. Myliłam się, od początku nie wieje nudą, lecz rozpoczyna się akcją. Bardzo dobrze zbudowane jest napięcie, cały czas coś się dzieję, ale kroczymy do tego punktu kulminacyjnego, który osobiście wyobrażałam sobie inaczej, jednak to co dostałam nie rozczarowuje mnie. Nie ma wielu innych wątków, które wprowadzały by chaos i zamieszanie, autorka skupia naszą uwagę na konkretnym motywie. Pokazane są relacje bohaterów, matka jest nadopiekuńcza w stosunku do Alyssy. Ojciec kocha nad życie matkę dziewczyny, nastolatka jest zazdrosna i wpatrzona w swojego chłopaka. Relacje nie są wyolbrzymione, nadopiekuńczość jest całkowicie zrozumiała, w końcu Alison nie miała przez kilka lat możliwości ingerować w życie córki.

Pierwszy tom, był dla mnie trudny pod tym względem, że nie znam Alicji w Krainie czarów, nie czytałam książki, nie oglądałam filmu, więc te wszystkie postacie i cały świat, wprawiał mnie w zakłopotanie, ale nie odbierało mi to przyjemności z czytania. W tym tomie nie miałam tego problemu. Zdarzenia rozgrywają się w realnym świecie, a bohaterowie to ci których już można było poznać. Dawno już nie spotkałam się z motywem trójkąta miłosnego, w tej powieści jest on obecny, jednakże nie irytował mnie on, przeciwnie ten wątek bardzo mi się spodobał a zwłaszcza Morpheus. Może to tylko takie moje odczucia, ale bardzo przypomina mi Rhysanda z Dworów, a to jest bohater którego ubóstwiam. Morpheus jest postacią bardzo przemyślaną i dobrze skonstruowaną. To co od razu rzuca się w oczy, to jego miłość do Krainy Czarów, która jest jego domem. Będzie o nią walczył, nawet, jeżeli będzie musiał przepłacić życiem. Miłością darzy również Alyssę. Nie jest ona tak oczywista jak miłość Jeba do dziewczyny, bo Morpheus okazuje to w inny sposób, martwi się o nastolatkę, pomaga jej, ale nie odwala za nią całej roboty. Ma swoje tajemnice, ciągle coś ukrywa, tylko dlatego, żeby chronić to co kocha, wie jaka jest Alyssa, wie jak ją podejść. Dziewczyna zaczęła mnie irytować jak twierdziła, że nienawidzi Morpheusa, a Jeb jest jej rycerzem. Nie widziała tego co mieszkaniec Krainy Czarów dla niej robił. Na szczęście ogarnęła się i później już było lepiej. Można powiedzieć, że jest typową nastolatką, nie wolną od wad. Buntuję się nadopiekuńczej matce, szaleje za chłopakiem, ma marzenia, czasami popełnia błędy, ale w obliczu zagrożenia myśli racjonalnie i wykorzystuje swoje atuty do walki. Wacha się co do swojej tożsamości, ale kto by nie miał wątpliwości po tym co Alyssa przeszła.

Podsumowując, Alyssa i obłęd to doskonała kontynuacja. Akcja płynie, prowadzi nas do punktu kulminacyjnego, zakończenie nie jest jednoznaczne i zachęca do przeczytania kolejnego tomu. Wątek trójkąta miłosnego niby taki oklepany, a jednak przyjemny i interesujący. Bohaterzy wykreowani bardzo dobrze, nie płytcy, z wadami i zaletami. W całą powieść wczułam się tak, że nie czułam upływu czasu i czytałam, czytałam, z wielkim zafascynowaniem i emocjami. Książkę jak najbardziej polecam.

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję portalowi Papierowe Motyle