Wiedźma

Wiedźma

autor: Anna Sokalska
wydawnictwo: Wydawnictwo Lira
data wydania: 6 luty 2019
ilość stron: 416

Czasy średniowiecza, na młodą wiedźmę zostaje rzucona klątwa. Jasna budzi się po pięciu wiekach snu, we współczesnym Wrocławiu. Nina po imprezie wpada pod samochód i ginie, lecz to nie jest koniec, Anioł Śmierci ma dla niej propozycje. Dziewczyna może zostać w Międzyświecie albo przejść do Zaświatów. Nina wybiera drugą opcje i zostaje zjawą. Dawid spada ze skały, a od śmierci ratuje go Nina, chłopak, po otarciu się o śmierć widzi anioły, chochliki, zjawy, zostaje szamanem. Do tej grupy dołącza również anioł który jest niezadowolony ze swoich obowiązków.
Losy tych osób spotykają się. Jasna potrzebuje pomocy, pragnie zemsty za wyrządzone dawne krzywdy, ale nie wszystko można szybko i łatwo załatwić, zaczyna się rozgrywka o ludzkie dusze i przygotowania do końca świata.

Książka jest jedną z tych o której nie słyszałam i nie widziałam wszędzie gdzie się dało. Dokładniej widziałam jej jedną recenzje na YouTubie. Byłam zaciekawiona tą powieścią, ale nie czułam potrzeby mieć ją teraz, już. Nadarzyła się okazja i dzięki Czytam Pierwszy mam ją w swoich rękach.

Pierwsze strony pisane są z użyciem bardzo wielu archaizmów, czuć klimat roku 1516, nie wszystko jest zrozumiałe i oczywiste. W późniejszych rozdziałach przy zetknięciu ze współczesnością język nie jest już niezrozumiały, tylko prosty, współczesny. Jasna budzi się po tylu latach to zna i pamięta nadal tą starą polszczyznę i nią się posługuje. Wychodzi to czasami śmiesznie zwłaszcza gdy jedna osoba próbuję naśladować wiedźmę. Humor jest zachowany i to oryginalny.

Jasna to dziewczyna która szybko się uczy. Każda osoba czułaby się niepewnie, nie wiedziałaby co ma robić i jak używać pewnych rzeczy i tak też jest z nią, ale ona nie stoi w miejscu tylko próbuje nadgonić przespane wieki. Szuka pracy, bo wie, że musi mieć pieniądze, z pomocą kupuje telefon i uczy się nim obsługiwać. Postrzegam ją jako dziewczynę miłą, przyjazną, bardzo ufną, ale umiejącą sobie poradzić w życiu.

Nina jest bardziej opryskliwa i stosuje wulgarny język, nie szczędzi sobie imprez i alkoholu. Dawid jest w tym wszystkim pomiędzy. Spędza czas z Niną, ale nie bywa obojętny w stosunku do Jasnej.
Bohaterowie moim zdaniem wykreowani są dobrze, nie są płytcy i jednowymiarowi, można ich darzyć sympatią jak i odwrotnie, zależy od tego jakie charaktery i zachowania lubimy.

Akcja w książce jest od początku do samego końca i nie żartuje. Pierwsze strony gwarantują nam akcje dotyczącą nadania klątwy i krótki obraz życia Jasnej, a końcowa część daje akcje do której dążymy, środek książki nie odbiega wcale od jej pozostałych części. Dla osób które lubią dużo akcji to idealnie, ale można się trochę pogubić. Wątków w powieści jest tyle, że niektóre są zostawione bez wyjaśnień, autorka przechodzi do następnej sprawy. Akcja i tyle wątków to zarazem plus i minus. Czytelnik nie nudzi się, ale może się zaplątać w fabule i oczekiwać głębszych wyjaśnień. To czego nie doświadczyłam w tej książce to budujące się napięcie, aż do punktu kulminacyjnego. Zapomniałam również do czego tak naprawdę powieść zmierza, więc mam mieszane odczucia co do pędzącej akcji.

Pomysł na fabułę jest świetny, nie czytałam wiele książek w której są elementy i wierzenia słowiańskie, dlatego poczułam powiem świeżości. Czekam na kolejne części, mam nadzieje, że będą jeszcze lepsze, a kwestie działania Międzyświata i Zaświatów zostaną poszerzone o nowe informacje. Książkę jak najbardziej polecam

"Pamiętam twoje oczy spokojne, jak koła na wodzie, jak zachodzące słońce. A iskry w twych źrenicach radosne są moją latarnią, światłem na moją drogę."
"Czas, najsurowsze z bóstw, nieugięcie parł do przodu, nie oglądając się na niczyje wołanie, przysięgi ani łzy."